Czym wyróżnia się detektor rentgenowski?

Detektor rentgenowski to urządzenie, które występuje w dwóch rodzajach. Wyróżnić możemy detektory obrazujące i klisze rentgenowskie, które w dzisiejszych czasach zastępowane są przez nowoczesne urządzenia digitalizujące.

Jak działa detektor rentgenowski?

W celu uzyskania obrazu przy pomocy dowolnego detektora, część ciałą pacjenta, której ma zostać poddana promieniowaniu jest umieszczana pomiędzy receptorem obrazu a źródłem promieniowania rentgenowskiego. Taki zabieg pozwala na stworzenie cienia wewnętrznej struktury tej części. Promienie są osłabiane przez gęste tkanki (np. kości) i zdecydoowanie łatwiej przechodzą przez tkanki miękkie. Miejsca, w których padają promienie rentgenowskie po rozwinięciu nieco ciemnieją, sprawiając tym samym że kości na podglądzie wyglądają jaśniej niż tkanka miękka, która je otacza.

Co warto wiedzieć o filmie rentgenowskim?

Uzyskany przez detektor rentgenowski film zawiera elementy kryształu halogenku srebra, najczęściej bromek srebra. Rozmiar tych ziaren można zmieniać, co sprawia że można wpływać na właściwości filmu. Zmian w tym zakresie dokonuje się głównie w celu poprawy rozdzielczości wywoływanego obrazu. Podczas promieniowania halogenek jonizuje się, a wolne elektrony zostają uwięzione w defektach kryuształu. Jony srebra są z kolei przyciągane do defektów i redukowane. Dzięki temu powstają skupiska przezroczystych atomów srebra, które są następnie przekształcane na nieprzezroczyste w celu wytworzenia widocznego obrazu.